Eerste week van mijn roadtrip
Door: Lisa Gorter
Blijf op de hoogte en volg Lisa
16 November 2015 | Australië, Hervey Bay
Hoi allemaal,
Was ik twee weken geleden nog erg ziek, vorige week ben ik vertrokken naar Cairns voor mijn backpack trip terug naar Sydney die ongeveer 3-3,5 week gaat duren. Ik heb onderweg bijna geen toegang tot een computer, dus een blog bijhouden is lastig. Aangezien het vandaag slecht weer is en ik een computer beschikbaar heb in het hostel vond ik dat een prima tijd om jullie te vertellen over mijn eerste week.
Vrijdag 6 November in de ochtend ging mijn vlucht van Sydney naar Cairns. Ik was toch een beetje zenuwachtig, aangezien backpacken toch wel iets anders is dan een half jaar gaan studeren in een andere stad (ik weet niet wat spannender is haha!). Vragen als "zou ik wel leuke mensen ontmoeten" en "hoe kom ik bij mijn hostel" spookten allemaal door mijn hoofd, maar die zorgen blijken achteraf helemaal niet nodig geweest! Toen ik geland was in Cairns (na een prima vlucht van maar 3 uurtjes, op de vrouw die naast me zat, 5 keer naar de wc moest en toen een glas water over me heen gooide na haha) stond de shuttelbus namelijk al klaar om mij en andere backpackers naar onze hostels te bringen. Het eerste wat ik merkte was het temperatuurverschil met Sydney, waar het de afgelopen weken echt super slecht en koud weer is geweest. In Cairns was het lekker 30 graden met zon, en dat zou voorlopig gelukkig niet veranderen. Het hostel zelf was helemaal prima en had zelfs een zwembad. Met het mensen leren kennen zat het ook wel goed: ik kwam een heel leuk Nederlands meisje (Lieke, hallo als je dit leest haha!) tegen (waarmee ik een week samen heb gereisd!).
We hadden precies dezelfde plannen, we wilden namelijk graag naar het regenwoud en naar het Great Barrier Reef. Dit konden we allemaal boeken bij het hostel. Zaterdagochtend werden we met een busje opgehaald om naar het Tablelands Rain Forrest te gaan. We zijn naar uitzichtpunten gereden en door het regenwoud gelopen. Onze gids was erg grappig en gaf veel informatie. Een van de dingen die we hebben gezien is de Cathedral Fig Tree, die zo heet omdat, je raad het al, hij op een kathedraal lijkt. De boom is meer dan 500 jaar oud en 50 meter hoog, en je kan er zelfs in staan. Verder kwamen we langs een plant die dodelijk is als je hem aanraakt, want dan geeft hij haren af die in je huid gaan zitten en die je er alleen uit krijgt door een soort zoudzuur over je huid heen te gooien. Helaas ben je dan naast die haren ook een paar lagen van je huid kwijt.. Niet aanraken dus! We zijn ook nog naar een meer gereden waar schildpadden in zwommen, waar we geluncht hebben. Na de lunch zijn we naar de Mila Mila Falls geweest, een waterval die recht naar beneden gaat en bekend is van onder andere Australische Shampooreclames en videoclips. Die reclame moesten wij natuurlijk nadoen (ook de jongens!), waarbij we eerst met ons hoofd in het water moesten en dan ons haar naar achter moesten gooien. Al met al was het een super leuke dag met een gezellige groep. Wat me wel op viel is dat er ontzettend veel Engelsen hier zijn, die alleen maar uitgaan en drinken en dan de dag erna brak allerlei tours enzo gaan doen (wij moesten zelfs bijna stoppen omdat een meisje moest overgeven). Ze hebben dan ook allemaal dikke lagen make-up op (lekker, in 30 graden) en hoge hakken aan (handig, met backpacken). Lopen wij dan tussen zonder make-up en met sneakers en makkelijke kleding aan.. Om nog niet eens te vertellen dat het uitgaan in Australie (puntjes op de E doen het niet, help!). Nou goed, ze moeten het natuurlijk zelf weten.
De dag erna kwam een van de hoogtepunten van mijn hele verblijf in Australie tot nu toe: snorkelen in het great Barrier Reef! Na om 6 uur te zijn opgestaan bleek dat de boot pas om 8:30 vertrok, beetje te vroeg waren we dus.. Maar dit kon de pret niet drukken! Eenmaal aan boord kregen we super lekkere snacks en later ook nog lunch (waaronder Sushi, terwijl we net daarvoor nog tussen de vissen zwommen, oeps). In totaal stopte de boot op drie riffen (de enige boot die een licensie heeft daarvoor). Het eerste rif was nog redelijk ondiep, maar bij de derde kon je er vlak overheen zwemmen. Het was echt prachtig! De kleuren zijn wel wat minder dan dat ik me had voorgesteld, en helaas heeft de vorige regering amper iets aan het behoud van het rif gedaan, dus je ziet wel dat delen aan het afsterven zijn, ontzettend zonde! Er zijn zelfs mensen die zeggen dat het over een tijdje zelfs helemaal weg is.. Wat wel erg kleurig was waren de vissen, in alle soorten en maten. Bij het laatste rif was er zelfs een snorkeltour, waarbij we allemaal achter een gids aanzwommen en hij dingen aanwees (echt vreemd zag dat er uit haha, en het veroorzaakte een hoop botsingen tussen mij en een meisje dat echt niet kon zwemmen, maar dat terzijde). Hij dook zelfs naar beneden om een zeekomkommer aan te raden. Fun fact: een zeekomkommer ademt door zijn anus, en er wonen vissen in die het daar fijn vinden. (geen commentaar.) We hebben in totaal zo'n 4 uur gesnorkeld, en tussendoor konden we heerlijk zonnen en eten op de boot. Best prima dagje dus! Lieke heeft heel veel foto's gemaakt onderwater met haar go-pro camera, dus zodra ze die naar mij stuurt deel ik die met jullie!
De dag erna was onze eerste trip met de Greyhound bus. Ik heb hier een buspas van, waarmee je onbeperkt voor een bepaalde tijd kunt op- en afstappen op de tussenliggende plekken. Je hoeft alleen maar even online in te loggen en jezelf in te schrijven op de route die je wil om te zorgen dat je plek hebt, ideaal! De bus heeft USB opladers en wifi, dus de jeugd is dan eigenlijk wel voorzien. Onze eerste stop was Townsville, een uitgangsbasis om naar Magnetic Island te gaan (later meer). Weer werden we opgehaald door een busje, door de eigenaar van het hostel. Dit was een man uit Zuid-Afrika, en als hij Afrikaans praatte en wij Nederlands konden we een gesprek volgen (erg leuk!). Eenmaal in het hostel aangekomen kregen we gratis een upgrade van een dorm room (waar je met 4, 8, 12 of soms 16 mensen slaapt) naar een private dubbel room voor ons twee, lekker dus! Helaas was het weer heel slecht, dus we konden een wandeling naar een berg met mooi uitzicht die we graag wilde doen niet doen. De dag erna zijn we met de Ferry naar Magnetic Island geweest. Toen we gingen regende het, maar eenmaal daar begon de zon te schijnen! Voor 7 dollar kan je de hele dag met de bus het eiland rond, dus we zijn naar allerlei baaitjes geweest. Helaas hebben we geen wilde koala's gespot, waar anderen die wel hadden gezien. 'S avonds op tijd naar bed, want de dag erna moesten we om 5.15 op voor de volgende Greyhound.
Deze nam ons naar Airlie beach, een enorm populair plaatsje onder backpackers. Het hostel hier was helaas lang niet zo goed als die in Townsville (waar we, toegegeven, wel een beetje verwend mee waren). De douche was niet super schoon, en als je wilde koken moest je alles huren. Dit was nog niet zo erg, maar ze hadden geen snijplanken, messen of ander keukengerei. Wij moesten 20 dollar als borg betalen voor het huren van een pan, twee borden, twee vorken en twee kopjes. Dit was dus niet zo'n succes. Gelukkig waren we hier maar voor een nachtje, want voor de volgende drie dagen gingen we zeilen tussen de Whitsunday Islands. Dit is een van de grootste attracties van de oostkust van Australie en je kan het niet overslaan. Delen van Pirates of the Carribean zijn hier gefilmd, en het kost de crew meer dan 20.000 dollar per dag om delen van het water af te huren (omdat het natuurlijk beschermd gebied is, het great barrier reef). De Crew op de boot was hartstikke leuk en we bleken een geweldige groep te hebben. Als eerste gingen we zeilen, waarbij we zelf mochten helpen met het hijsen van de zeilen (wat zwaarder is dan je denkt). We hebben hier ook weer gesnorkeld en kregen prima avond eten. Hierna hebben we aangemeerd in een baai, waar we met een muziekje en een "goontje" (Australische wijn uit een doos, 4 liter voor 12 dollar, spotgoedkoop maar niet te zuipen haha) de avond hebben doorgebracht. Het was super helder dus we konden de sterren zien. Aangezien we met 28 man in een grote ruimte sliepen was het natuurlijk chaos, maar wel gezellige chaos. Van slapen kwam niet veel, omdat het mega heet was, de bedden klein, en de snurkers in grote aantallen aanwezig. De dag erna moesten we om 5.30 weer op. We gingen namelijk naar Whitehaven beach, en wilden daar absoluut als een van de eerste boten aankomen. We moesten er dus wat voor over hebben.. Het was natuurlijk erg charmant om iedereens brakke hoofd te zien, maar na een tijdje was het weer druk en gezellig. We bleken inderdaad een van de eerste boten te zijn die was aangekomen! Een kleiner bootje bracht ons naar het eiland, waar we naar het uitzichtpunt zijn gelopen. Er was helemaal niemand dus we konden prachtige foto's maken. Wat dit eiland zo bijzonder maakt is dat het strand wat daar ligt het witste strand van de wereld is. Het bestaat uit 98.8% "silica", en word gebruikt om bijvoorbeeld lenzen voor telescopen van NASA te maken. Het zand word ook helemaal niet warm, ookal schijnt de felle zon er de hele dag op. Leuk feitje, er is een blok met WC's op het eiland voor de toeristen, en een zo'n WC kost 1 miljoen dollar! (wat het niet waard was, man wat een smerige WC's haha!). Na de foto's mochten we ook het strand zelf op, waar we nog even hebben gezwommen. Aangezien het zand zo wit is dat het het zonlicht reflecteerd is zonnebrand niet overbodig (nergens hier in Australie trouwens, de zon is mega gevaarlijk.) Toen we weggingen rond 11 uur was het net Scheveningen Strand trouwens, zo veel mensen waren er.. Toch maar goed dat we zo vroeg op zijn gestaan dus! In de middag hebben we weer gesnorkeld, 's avonds kregen we weer lekker eten en daarna was het weer gezellig buiten op het dek met muziek. De dag daarna moesten we weer lekker vroeg op, en dit keer zag iedereen er natuurlijk nog frisser uit. Gelukkig gingen we voor een vroege ochtendduik, erg verfrissend. We hoorden op deze boot trouwens van het nieuws in Frankrijk, en aangezien er twee meisjes uit Parijs bij ons waren was dat voor hun natuurlijk erg schrikken. Het was toen al weer tijd om terug te gaan. We waren om 11 uur terug, wat echt veel later leek maar we waren mega vroeg opgestaan. Ik zelf moest om 7 uur de Greyhound hebben naar Hervey Bay, maar ik heb de tijd overbrugd met Lieke en een paar meisjes die we hebben ontmoet op de boot bij de Lagoon. Dit is een soort zwembad vlak voor de zee, wat ik eerst erg onlogisch vond, maar je kan hier bijna niet zwemmen in de zee omdat er zoveel kwallen zwemmen. In de avond heb ik afscheid genomen van Lieke, die nog wat langer bleef, om zelf verder te reizen. Ik moest maarliefst 13 uur dit keer, maar het was wel een nachtbus dus ik kon een beetje slapen onderweg. Na de aankomst had ik nog geen hostel, maar ben ik met een Nederlands meisje meegelopen naar haar hostel, waar nog genoeg plek was. Het is echt een super fijn hostel, heel schoon en een grote keuken, zeker de mooiste tot nu toe. Ik was behoorlijk moe van de reis dus heb niet heel veel gedaan, nog wel even naar het strand gegaan maar in de middag bleef het regenen en het is tot vandaag (16/11) niet meer opgehouden. Voor mij is vandaag dus een beetje saai, maar ook wel fijn om zo even mijn blog bij te werken en andere dingen te doen zoals emails verzenden.) Morgen ga ik een dagtour maken naar Fraser Island, wat een van de andere hoogtepunten schijnt te zijn van de oostkust. Het is een enorm zandstrand waar de bomen uit het zand groeien, en waar enorme natuurlijke meren zijn ontstaan. Ook leven er dingo's en ligt er een enorm scheepswrak op het strand. Ik ben benieuwd! Woensdag reis ik door naar Noosa en dan ga ik voor het weekend naar Brisbane. Hierna heb ik nog ongeveer een weekje, dus word het tijd om verder richting Sydney te reizen. Ik houd jullie op de hoogte en probeer volgende week weer een blog te schrijven als ik ergens een computer tot mijn beschikking heb!
Veel liefs en groetjes,
Lisa
Was ik twee weken geleden nog erg ziek, vorige week ben ik vertrokken naar Cairns voor mijn backpack trip terug naar Sydney die ongeveer 3-3,5 week gaat duren. Ik heb onderweg bijna geen toegang tot een computer, dus een blog bijhouden is lastig. Aangezien het vandaag slecht weer is en ik een computer beschikbaar heb in het hostel vond ik dat een prima tijd om jullie te vertellen over mijn eerste week.
Vrijdag 6 November in de ochtend ging mijn vlucht van Sydney naar Cairns. Ik was toch een beetje zenuwachtig, aangezien backpacken toch wel iets anders is dan een half jaar gaan studeren in een andere stad (ik weet niet wat spannender is haha!). Vragen als "zou ik wel leuke mensen ontmoeten" en "hoe kom ik bij mijn hostel" spookten allemaal door mijn hoofd, maar die zorgen blijken achteraf helemaal niet nodig geweest! Toen ik geland was in Cairns (na een prima vlucht van maar 3 uurtjes, op de vrouw die naast me zat, 5 keer naar de wc moest en toen een glas water over me heen gooide na haha) stond de shuttelbus namelijk al klaar om mij en andere backpackers naar onze hostels te bringen. Het eerste wat ik merkte was het temperatuurverschil met Sydney, waar het de afgelopen weken echt super slecht en koud weer is geweest. In Cairns was het lekker 30 graden met zon, en dat zou voorlopig gelukkig niet veranderen. Het hostel zelf was helemaal prima en had zelfs een zwembad. Met het mensen leren kennen zat het ook wel goed: ik kwam een heel leuk Nederlands meisje (Lieke, hallo als je dit leest haha!) tegen (waarmee ik een week samen heb gereisd!).
We hadden precies dezelfde plannen, we wilden namelijk graag naar het regenwoud en naar het Great Barrier Reef. Dit konden we allemaal boeken bij het hostel. Zaterdagochtend werden we met een busje opgehaald om naar het Tablelands Rain Forrest te gaan. We zijn naar uitzichtpunten gereden en door het regenwoud gelopen. Onze gids was erg grappig en gaf veel informatie. Een van de dingen die we hebben gezien is de Cathedral Fig Tree, die zo heet omdat, je raad het al, hij op een kathedraal lijkt. De boom is meer dan 500 jaar oud en 50 meter hoog, en je kan er zelfs in staan. Verder kwamen we langs een plant die dodelijk is als je hem aanraakt, want dan geeft hij haren af die in je huid gaan zitten en die je er alleen uit krijgt door een soort zoudzuur over je huid heen te gooien. Helaas ben je dan naast die haren ook een paar lagen van je huid kwijt.. Niet aanraken dus! We zijn ook nog naar een meer gereden waar schildpadden in zwommen, waar we geluncht hebben. Na de lunch zijn we naar de Mila Mila Falls geweest, een waterval die recht naar beneden gaat en bekend is van onder andere Australische Shampooreclames en videoclips. Die reclame moesten wij natuurlijk nadoen (ook de jongens!), waarbij we eerst met ons hoofd in het water moesten en dan ons haar naar achter moesten gooien. Al met al was het een super leuke dag met een gezellige groep. Wat me wel op viel is dat er ontzettend veel Engelsen hier zijn, die alleen maar uitgaan en drinken en dan de dag erna brak allerlei tours enzo gaan doen (wij moesten zelfs bijna stoppen omdat een meisje moest overgeven). Ze hebben dan ook allemaal dikke lagen make-up op (lekker, in 30 graden) en hoge hakken aan (handig, met backpacken). Lopen wij dan tussen zonder make-up en met sneakers en makkelijke kleding aan.. Om nog niet eens te vertellen dat het uitgaan in Australie (puntjes op de E doen het niet, help!). Nou goed, ze moeten het natuurlijk zelf weten.
De dag erna kwam een van de hoogtepunten van mijn hele verblijf in Australie tot nu toe: snorkelen in het great Barrier Reef! Na om 6 uur te zijn opgestaan bleek dat de boot pas om 8:30 vertrok, beetje te vroeg waren we dus.. Maar dit kon de pret niet drukken! Eenmaal aan boord kregen we super lekkere snacks en later ook nog lunch (waaronder Sushi, terwijl we net daarvoor nog tussen de vissen zwommen, oeps). In totaal stopte de boot op drie riffen (de enige boot die een licensie heeft daarvoor). Het eerste rif was nog redelijk ondiep, maar bij de derde kon je er vlak overheen zwemmen. Het was echt prachtig! De kleuren zijn wel wat minder dan dat ik me had voorgesteld, en helaas heeft de vorige regering amper iets aan het behoud van het rif gedaan, dus je ziet wel dat delen aan het afsterven zijn, ontzettend zonde! Er zijn zelfs mensen die zeggen dat het over een tijdje zelfs helemaal weg is.. Wat wel erg kleurig was waren de vissen, in alle soorten en maten. Bij het laatste rif was er zelfs een snorkeltour, waarbij we allemaal achter een gids aanzwommen en hij dingen aanwees (echt vreemd zag dat er uit haha, en het veroorzaakte een hoop botsingen tussen mij en een meisje dat echt niet kon zwemmen, maar dat terzijde). Hij dook zelfs naar beneden om een zeekomkommer aan te raden. Fun fact: een zeekomkommer ademt door zijn anus, en er wonen vissen in die het daar fijn vinden. (geen commentaar.) We hebben in totaal zo'n 4 uur gesnorkeld, en tussendoor konden we heerlijk zonnen en eten op de boot. Best prima dagje dus! Lieke heeft heel veel foto's gemaakt onderwater met haar go-pro camera, dus zodra ze die naar mij stuurt deel ik die met jullie!
De dag erna was onze eerste trip met de Greyhound bus. Ik heb hier een buspas van, waarmee je onbeperkt voor een bepaalde tijd kunt op- en afstappen op de tussenliggende plekken. Je hoeft alleen maar even online in te loggen en jezelf in te schrijven op de route die je wil om te zorgen dat je plek hebt, ideaal! De bus heeft USB opladers en wifi, dus de jeugd is dan eigenlijk wel voorzien. Onze eerste stop was Townsville, een uitgangsbasis om naar Magnetic Island te gaan (later meer). Weer werden we opgehaald door een busje, door de eigenaar van het hostel. Dit was een man uit Zuid-Afrika, en als hij Afrikaans praatte en wij Nederlands konden we een gesprek volgen (erg leuk!). Eenmaal in het hostel aangekomen kregen we gratis een upgrade van een dorm room (waar je met 4, 8, 12 of soms 16 mensen slaapt) naar een private dubbel room voor ons twee, lekker dus! Helaas was het weer heel slecht, dus we konden een wandeling naar een berg met mooi uitzicht die we graag wilde doen niet doen. De dag erna zijn we met de Ferry naar Magnetic Island geweest. Toen we gingen regende het, maar eenmaal daar begon de zon te schijnen! Voor 7 dollar kan je de hele dag met de bus het eiland rond, dus we zijn naar allerlei baaitjes geweest. Helaas hebben we geen wilde koala's gespot, waar anderen die wel hadden gezien. 'S avonds op tijd naar bed, want de dag erna moesten we om 5.15 op voor de volgende Greyhound.
Deze nam ons naar Airlie beach, een enorm populair plaatsje onder backpackers. Het hostel hier was helaas lang niet zo goed als die in Townsville (waar we, toegegeven, wel een beetje verwend mee waren). De douche was niet super schoon, en als je wilde koken moest je alles huren. Dit was nog niet zo erg, maar ze hadden geen snijplanken, messen of ander keukengerei. Wij moesten 20 dollar als borg betalen voor het huren van een pan, twee borden, twee vorken en twee kopjes. Dit was dus niet zo'n succes. Gelukkig waren we hier maar voor een nachtje, want voor de volgende drie dagen gingen we zeilen tussen de Whitsunday Islands. Dit is een van de grootste attracties van de oostkust van Australie en je kan het niet overslaan. Delen van Pirates of the Carribean zijn hier gefilmd, en het kost de crew meer dan 20.000 dollar per dag om delen van het water af te huren (omdat het natuurlijk beschermd gebied is, het great barrier reef). De Crew op de boot was hartstikke leuk en we bleken een geweldige groep te hebben. Als eerste gingen we zeilen, waarbij we zelf mochten helpen met het hijsen van de zeilen (wat zwaarder is dan je denkt). We hebben hier ook weer gesnorkeld en kregen prima avond eten. Hierna hebben we aangemeerd in een baai, waar we met een muziekje en een "goontje" (Australische wijn uit een doos, 4 liter voor 12 dollar, spotgoedkoop maar niet te zuipen haha) de avond hebben doorgebracht. Het was super helder dus we konden de sterren zien. Aangezien we met 28 man in een grote ruimte sliepen was het natuurlijk chaos, maar wel gezellige chaos. Van slapen kwam niet veel, omdat het mega heet was, de bedden klein, en de snurkers in grote aantallen aanwezig. De dag erna moesten we om 5.30 weer op. We gingen namelijk naar Whitehaven beach, en wilden daar absoluut als een van de eerste boten aankomen. We moesten er dus wat voor over hebben.. Het was natuurlijk erg charmant om iedereens brakke hoofd te zien, maar na een tijdje was het weer druk en gezellig. We bleken inderdaad een van de eerste boten te zijn die was aangekomen! Een kleiner bootje bracht ons naar het eiland, waar we naar het uitzichtpunt zijn gelopen. Er was helemaal niemand dus we konden prachtige foto's maken. Wat dit eiland zo bijzonder maakt is dat het strand wat daar ligt het witste strand van de wereld is. Het bestaat uit 98.8% "silica", en word gebruikt om bijvoorbeeld lenzen voor telescopen van NASA te maken. Het zand word ook helemaal niet warm, ookal schijnt de felle zon er de hele dag op. Leuk feitje, er is een blok met WC's op het eiland voor de toeristen, en een zo'n WC kost 1 miljoen dollar! (wat het niet waard was, man wat een smerige WC's haha!). Na de foto's mochten we ook het strand zelf op, waar we nog even hebben gezwommen. Aangezien het zand zo wit is dat het het zonlicht reflecteerd is zonnebrand niet overbodig (nergens hier in Australie trouwens, de zon is mega gevaarlijk.) Toen we weggingen rond 11 uur was het net Scheveningen Strand trouwens, zo veel mensen waren er.. Toch maar goed dat we zo vroeg op zijn gestaan dus! In de middag hebben we weer gesnorkeld, 's avonds kregen we weer lekker eten en daarna was het weer gezellig buiten op het dek met muziek. De dag daarna moesten we weer lekker vroeg op, en dit keer zag iedereen er natuurlijk nog frisser uit. Gelukkig gingen we voor een vroege ochtendduik, erg verfrissend. We hoorden op deze boot trouwens van het nieuws in Frankrijk, en aangezien er twee meisjes uit Parijs bij ons waren was dat voor hun natuurlijk erg schrikken. Het was toen al weer tijd om terug te gaan. We waren om 11 uur terug, wat echt veel later leek maar we waren mega vroeg opgestaan. Ik zelf moest om 7 uur de Greyhound hebben naar Hervey Bay, maar ik heb de tijd overbrugd met Lieke en een paar meisjes die we hebben ontmoet op de boot bij de Lagoon. Dit is een soort zwembad vlak voor de zee, wat ik eerst erg onlogisch vond, maar je kan hier bijna niet zwemmen in de zee omdat er zoveel kwallen zwemmen. In de avond heb ik afscheid genomen van Lieke, die nog wat langer bleef, om zelf verder te reizen. Ik moest maarliefst 13 uur dit keer, maar het was wel een nachtbus dus ik kon een beetje slapen onderweg. Na de aankomst had ik nog geen hostel, maar ben ik met een Nederlands meisje meegelopen naar haar hostel, waar nog genoeg plek was. Het is echt een super fijn hostel, heel schoon en een grote keuken, zeker de mooiste tot nu toe. Ik was behoorlijk moe van de reis dus heb niet heel veel gedaan, nog wel even naar het strand gegaan maar in de middag bleef het regenen en het is tot vandaag (16/11) niet meer opgehouden. Voor mij is vandaag dus een beetje saai, maar ook wel fijn om zo even mijn blog bij te werken en andere dingen te doen zoals emails verzenden.) Morgen ga ik een dagtour maken naar Fraser Island, wat een van de andere hoogtepunten schijnt te zijn van de oostkust. Het is een enorm zandstrand waar de bomen uit het zand groeien, en waar enorme natuurlijke meren zijn ontstaan. Ook leven er dingo's en ligt er een enorm scheepswrak op het strand. Ik ben benieuwd! Woensdag reis ik door naar Noosa en dan ga ik voor het weekend naar Brisbane. Hierna heb ik nog ongeveer een weekje, dus word het tijd om verder richting Sydney te reizen. Ik houd jullie op de hoogte en probeer volgende week weer een blog te schrijven als ik ergens een computer tot mijn beschikking heb!
Veel liefs en groetjes,
Lisa
-
16 November 2015 - 10:02
Anna Lynch:
Shame you seem to be having such a crap time ;) -
16 November 2015 - 10:32
Marja Gorter:
Hoi Lisa ik heb weer genoten van je verhaal over je reis en op naar het volgende verslag ik kijk er naar uit , veel plezier en liefs van ons .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
